เราเป็นคนตัวคนเดียวตลอดค่ะ เราเข้าสังคมนะไม่ใช่เก็บตัวอย่างเดียวแต่เราเป็นคนจำพวกแบบเป็นคนที่มีคนเกลียดง่ายมากกว่าคนรัก พวกคุณเข้าใจความหมายที่เราจะบอกไหมคะแบบว่าทำความดีแทบตายคนไม่ชื่นชมและไม่เคยไว้หน้า ไม่เคยได้รับความรักแต่พอทำอะไรผิดนิดๆหน่อยๆโดนเกลียดโดนชังทันทีและอีกอย่างคนอื่นเขาเวลาเศร้าใจหรือเป็นอะไรก็ตามก็มักมีคนโอ๋แห่เข้าให้กำลังใจแต่ต่างกับเราไม่มีสักคนเลยค่ะ อย่าถามถึงพ่อแม่นะคะ พ่อเราเป็นคนจีนทิ้งเราไปนานแล้วส่วนแม่เราก็ไม่เคยโอ๋ไม่เคยให้กำลังใจ ด่าซ้ำอีกด้วยแต่เราไม่ถือสาหรอกค่ะเราชินละ555555555555555555เราเคยเครียดเคยเสียใจนะคะ กับการเป็นคนที่ถูกโลกลืม เราเข้าใจละ บางที่อาจมีน้ำตาบ้างแต่ก็นะ เราทนได้ ทุกวันนี้เราก็รักแต่ตัวเองไม่ค่อยสนใคร เราเป็นตั้ง แต่เด็กๆละมีแต่คนรังเกียจ55555555 ไม่ได้ทำอะไรผิดนะคะแต่เราว่ามันน่าจะมีอยู่นั้นแหละตรงที่เเกลียดเราแต่เราก็ไม่รู้ ถ้าไล่อ่านกระทู้ก็คงตัดสินว่าเรามีปัญหาชีวิตมากมายเราไม่ปฎิเสธนะ มันก็จริง ชีวิตเราพูดตรงๆนะคะ มีแต่ศัตรูเราควรดำเนินชีวิตอย่างไร
มีใครชีวิตนี้ไม่เคยมีใครโอ๋และไม่เคยมีใครอยู่เคียงข้างเหมือนเราบ้างคะ